در مقایسه سنت و تجدد، در جوامعی که بُروز و نمایش ظاهر و کالبد بنا، واجد اهمیت و جایگاه ویژه است، نقش معمار از هنرمندی الگوپذیر و تحت نظام علمی-معرفتی سنت، تبدیل می شود به خالقی قایم به ذات با قابلیتهای مبتنی بر پیش زمینه‌های فردی که در عین حال امکان دسترسی به توده‌ای انبوه از اطلاعات و تکنولوژی‌های روز را داراست. امروز هیچ تفکر غالب و جامعی وجود ندارد که توان یکپارچه‌سازی و پاسخگویی شفاف برای پرسشهایی روشن را داشته باشد. حجم و سرعت بالای تبادل اطلاعات و تغییر و تفاوت دیدگاهها هرچند موجب آشفتگی اما نشان از حرکت و پویایست و این چندگانگی خوب یا بد
سینما به عنوان یکی از پدیده های هنر دوران مدرن آثار فراوانی بر زندگی روزمره ما داشته و دارد. در ایران با ورود به عرصه مدرنیزاسیون، سینما نیز به عنوان هنر و صنعتی وارداتی، از دربار به سطح جامعه گسترش یافت. روند بسط این هنر جدید در مضمون نیز توسعه یافت و از جنبه های صرفا سرگرم کننده به حوزه تفکر و واقعیت کشانده شد و امروزه به عنوان یکی از موضوعات جامعه شناسی هنر مورد بررسی قرار میگیرد.سینمای ایران تا امروز تحولات مختلفی را به خود دیده است. جریانی به نام موج نو سینمای ایران، در دهه های 40 و 50 شمسی، ساختار سینمای ایران را دگرگون کرد. در این دوران در اثر
جهت رعایت حال همکاران ما در وب سایت و صفحه اینستاگرام "نقد معماری معاصر ایران" فعالیت های ما تا اطلاع بعدی، محدود می گردد. به امید سلامتی و حال خوش برای مردم ایران
دانشکده هنرهای زیبای تهران مانند بسیاری از مراکز علمی و هنری ، فراز و نشیبها و تغییرات زیادی را از سر گذرانده است . از گوناگونی افراد و سلیقه ها و عملکردها تا روشهای آموزشی و مدیریتی و ورود وخروج دانشجویان مشهور و گمنام ، همگی ، ویژگیهایی هستند که بر لزوم و جذابیت بررسی تاریخچه شکل گیری آن برای تدوین یک نقد موثرمی افزایند . همچنین مطالعه فضا و رفتارکاربران در توسعه و شکل دهی به آن نیزموضوع دیگریست که در این باره راه گشاست . تاسیس دانشگاه تهران به عنوان نماد تجدد ، در واقع ادامه منطقی فرایندی است که با ایجاد دارالفنون در اوایل حکومت ناصری و اصلاحات
ساختمان جیپ، یکی از بنا های شاخص دوره اول کارهای وارتان هوانسیان در ایران است که خوشبختانه همچنان بدون تغییرات عمده، به همان شکل سابق خود باقی مانده است و هنوز زیبایی و تناسبات موزون و هماهنگ خود را پس از چند دهه حفظ نموده و در زمره بناهای قابل تامل معماری معاصر ایران محسوب می شود.دوره اول کارهای وارتان در ایران، به نوعی ادامه تجربیات کار و فعالیت او در فرانسه و متاثر از سبکهای معماری اروپایی است که به نام " آرت دکو" شناخته شده است وعمدتا با بکارگیری عناصر و نشانه های غیر ایرانی طراحی شده اند. او با ایستادگی در مقابل سبکهای رایج زمان مانند نیوکلاسیک
ساختمان بانک ملی اصفهان از جمله پروژه های دوره اول (1330-1317 ) فعالیت محسن فروغی محسوب می شود . در این دوره شیوه طراحی او را می توان به نوعی التقاط گرایی نسبت داد که البته کاملا آگاهانه و کاربردی از عناصر معماری ایران استفاده می کند . موضوعاتی مانند ورودی شاخص و فرورفتگی حجم فضای ورودی ، ستونهای بلند و ایجاد کرسی برای طبقه همکف ، وجود ایوان به لحاظ موضوعات اقلیمی و کاربرد کاشی و رنگ فیروزه ای ، همگی از ویژگیهای طراحی های فروغی در این دوره فعالیت اوست که در بنای بانک ملی اصفهان نیز به وضوح قابل مشاهده اند . بهره گیری فروغی از عناصر معماری مدرن اروپا دراین
گورکیان به صورت کاملا شخصی در ابتدا به عضویت جنبش مدرن در آمد و سپس از آن دست کشید. او به تنهایی این ادله را به دست داد که در بطن این جنبش، تمایل ظریفی نیز وجود دارد که بر عکس برای فرد گرایی اهمیت زیادی قائل است. گورکیان فرم ها و هنرش را با دنیایی که برایش غریبه است سازگاری نمی بخشد. او با امانت گرفتن از فرم ها و عملکردهای معماری و سنت بومی، نوعی هنر ساختن را بدعت می گذارد. او با یک شیوه شخصی بر جذابیت دنیای کارکردی و ماشینی که عده ای از معماران زمانه ترسیم کرده اند می افزاید و به نوعی شرق گرایی درونی متمایل می شود. در سالهایی که در ایران مشغول به کار است
موزه ایران باستان، شاید بیشترین جلوه تاریخ موزه داری ایران را داراست و این ویژگی را وامدار ساختار فضایی و کالبدی خود است ؛ ورودی باشکوه برگرفته از طاق کسرای ساسانی، عظمت و خاطره انگیزی، سلسله مراتب فضایی و تناسبات موزون، همگی بیان کننده رویکرد تاریخی و تاثیرگذاری معیارهای معماری ایرانی بر این بناست.علاوه بر ویژگیهای شاخص کالبدی و معماری، نقش فرهنگی و تاثیرات ناشی ازعملکرد بنا مانند اثر گذاری آن بر حس اعتماد به نفس و تعالی زیبایی شناسی در جامعه ایرانی و ایجاد امکان آشنایی مردم داخل و خارج با تاریخ تفکر و هنراین سرزمین از دیگرخصوصیات موثر در
ساختمان یا بهتر بگوییم کاخ شهرداری تبریز در مرکزی ترین نقطه شهر و در میدان شهرداری یا ساعت ، به عنوان یک نشانه شاخص شهری در هویت بخشی به شهر تبریز نقشی اساسی ایفا کرده است.این بنا ، مانندهمه بناهای مهم شهری ، با طرح و نحوه قرارگیری خاص ، خود را از دیگر ساختمانها متمایز میکند ، تمایزی که شاید در اینجا راهیست برای فراموش شدن خاطره گورستان قدیمی نوبر و حکایتی است از یک زندگی جدید.از نگاه فرمی و ساختاری ، هرچند طرح و نحوه جانمایی این بنا را به عقاب در حال پرواز و ملهم از ساختمانهای قبل از جنگ دوم جهانی کشور آلمان میگویند ، اما موضوع قابل تاملی که در این
بنا مشتمل بر سه بخش ورودی ، سالن اصلی و بخش اداری می باشد که از آن احجامی برای نور گیری و ایجاد حیاط های مرکزی کسر شده است . سر در مرتفعی که با الهام از طرح ورودی ایوان مدائن احداث شده ، در کنار پنجره های چوبی که با ریتمی یکنواخت تکرار می شوند ،کالبد اصلی موزه را تشکیل می دهند . بنا بر روی سکویی از سنگ سفید تراشیده شده به ارتفاع 5/1 متر از سطح خیابان اصلی قرار گرفته است و همین سنگ سفید به صورت قرنیز در بالای ساختمان که خط تراز بام نیز می باشد، دیده می شود . در بالای این قرنیز سنگی ، جان پناهی آجری ساخته شده است که در نهایت خط انتهایی ساختمان را در ارتفاع ۱۲
بنا از ترکیب سه حجم مکعب مستطیل در ساختاری H شکل بوده که بال افقی H در راستای محور شرق ـ غرب ، بال اصلی ساختمان را می سازد . بام شیب دار ، پنجره ها در قاب های قوس دار و ورودی اصلی که با سردری رفیع شاخص شده ، کالبد اصلی ساختمان را تشکیل می دهند . عناصر فضایی در این بنا به صورت خطی و متقارن در امتداد محورهای عمود بر هم ساماندهی و عملکردها در سه طبقه توزیع شده اند . در طبقه همکف فضاهای اداری و بخش مدیریت و در زیر زمین ، انبارها و تاسیسات واقع شده اند . در طبقه همکف فضاهای اداری ، ارتباطی و خدماتی با الگوی راهرو وسط و اتاق ها در طرفین ساماندهی شده اند . ورودی اصلی
معماری شهرهای گیلان علاوه بر تاثیر پذیری از فرهنگ و اقلیم خاص شهرهای شمال ایران، از معماری سرزمینهای هم جوار مانند روسیه تزاری و بعدها شوروی و قفقاز امروزی نیز اثر پذیرفته وآنها نیز به طریقی تحت تاثیر معماری اروپا در قرون گذشته بوده اند. مطالعه معماری بومی گیلان نمودهای مشابه بسیاری را با معماری مدرن غرب، پیش روی ما قرار میدهد که لزوما به معنی اقتباس یا تقلید از آن نیست وریشه در اقلیم و خصوصیات فرهنگی واجتماعی این استان دارد. موضوعاتی مانند برونگرایی، ارتباط با طبیعت، شفافیت، عدم وجود تزیینات، سبکی، سادگی و عملکردگرایی، شاخصه های مشترکی هستند
با ورود مدرنیته به ایران در دوره پهلوی، معماری ،دچار نوعی سر در گمی و چندگانگی می شود . از طرفی علاقه به معماری مدرن غرب و از طرف دیگر تضعیف سنت ها و معماری گذشته، موضوع هویت و بحران هویت ملی را به موضوع مورد بحث تبدیل می کند و معنا و هویت معماری گذشته ایران مورد سوال قرار می گیرد . این بحث با دعوت از معماران خارجی و نیز معماران ایرانی به کشور که در مدارس معماری غرب تحصیل کرده بودند ، توسط دولت که به معماری مدرن غرب علاقه مند شده بود ،شدت بیشتری به خود گرفت . ساختمان هایی که طی این دوره طراحی شدند با اینکه ظاهری ایرانی و ملی داشتند ولی بحران هویتی که به
جهت رعایت حال همکاران ما در وب سایت و صفحه اینستاگرام "نقد معماری معاصر ایران" فعالیت های ما تا اطلاع بعدی، محدود می گردد.
به امید سلامتی و حال خوش برای مردم ایران