کاربری بنا: عمومی دولتی
کارفرما: شرکت ملی ذوب آهن اصفهان
مشاور طراحی بنا: سید هادی میرمیران
زمان احداث: 1350
زمان بهره برداری: 1352
بهره بردار: وزارت آموزش و پرورش
زیربنای مجموعه: 6423
تعداد طبقات: سه بلوک
سیستم سازه: اسکلت بتنی
سطح اشغال: 54%
کاربری بنا: عمومی دولتی
کارفرما: شرکت ملی ذوب آهن اصفهان
مشاور طراحی بنا: سید هادی میرمیران
زمان احداث: 1350
زمان بهره برداری: 1352
بهره بردار: وزارت آموزش و پرورش
زیربنای مجموعه: 6423
تعداد طبقات: سه بلوک
سیستم سازه: اسکلت بتنی
سطح اشغال: 54%

سید هادی میر میران (1323 خورشیدی) متولد قزوین

یکی از مهم‌ترین و پر کارترین معماران متأخر نسل دوم، که توانست کارهای با ارزشی از خود به جای بگذارد، سید هادی میرمیران است. متولد 1323 در شهر قزوین و فارغ التحصیل رشته معماری با رتبه اول از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۷ خورشیدی. او به مدت ده سال بعد از فارغ‌التحصیلی به عنوان مسئول کارگاه معماری شرکت ذوب‌آهن اصفهان و بعد از آن به مدت ۹ سال به عنوان سرپرست واحد طراحی شرکت خانه‌سازی ایران و اداره کل مسکن و شهرسازی اصفهان، به فعالیت مشغول بود. اما عمده‌ی شهرت او به سالهای بعد از ۱۳۶۷ و تاسیس شرکت نقش جهان‌پارس، باز می‌گردد؛ وی تا آخرین روزها در این شرکت مشغول به کار بود و پس از یک دوره ده ساله نبرد با بیماری به علت ابتلا به سرطان در تاریخ ۲۹ فروردین ۱۳۸۵ درگذشت. وی در این دوران، طی همکاری با بخش دولتی، پروژه‌های متعددی را طراحی نمود که از آن جمله می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد :
آپارتمان‌های مسکونی ائل‌گلی تبریز، ۱۳۷۲. فرهنگستان جمهوری اسلامی ایران، تهران، ۱۳۷۳. کتابخانه ملی ایران، تهران، ۱۳۷۴. ساختمان استانداری تهران،۱۳۷۵. مجموعه فرهنگی ورزشی جزیره‌ی سیری،۱۳۷۵. کتابخانه ملی شورای شهر کانسای در ژاپن ( با همکاری شیردل و دانشمیر )، ۱۳۷۵. ساختمان وزارت نیرو، تهران، ۱۳۷۵. موزه ملی آب، تهران (با همکاری شیردل)، ۱۳۷۴. ترمینال فرودگاه امام خمینی در تهران، ۱۳۷۴. ساختمان مرکزی بانک توسعه صادرات، تهران، ۱۳۸۰. کتابخانه مرکزی شیراز، ۱۳۷۵. سفارت جمهوری اسلامی ایران در بانکوک و موزه تاریخ ملی کالیفرنیا، طرح توسعه‌ی مجموعه‌ی حرم مطهر حضرت معصومه در قم، در سال ۱۳۷۸. خانه مولانا در تهران، ۱۳۸۰. سفارت جمهوری اسلامی در برلین، ۱۳۷۹. مجتمع ورزشی رفسنجان، ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۰. سفارت جمهوری اسلامی در زیمباوه. سرکنسولگری ایران در فرانکفورت و موارد بسیار دیگر.

او از جمله معمارانی است که به ترکیب خاصی از معماری سنتی ایران و معماری امروزی دست یافته بود و با دیدگاهی خاص به معماری ایران می‌نگریست و این دیدگاه او را در بین معماران هم نسل خود برجسته ساخته بود. به عقیده وی معماری سنتی ایران نشان می‌دهد که به رغم کثرت، تنوع و پیچیدگی بناها، اصول، مبانی و الگوهای نسبتا معدودی در طول زمان به اشکال مختلف در این معماری به کار گرفته شده است. افزون بر آن تکامل معماری ایران بیشتر بر تعالی این اصول، مبانی، الگوها و بر جریان نوعی فعالیت هوشمندانه و ماهرانه استوار بوده است تا ایجاد آنها.
مشخصه اصلی میر میران، توانایی فوق العاده او در خلق فضاهای بدیع و محصور کننده و تاثیر قوی، آنی و به یاد ماندنی آثار او بر بیننده است در آثار او عمدتا معماری کیفیتی انتزاعی و در عین حال استعاری دارد. او معماری گذشته ایران را بسیار خوب می شناسد و تعهد در تداوم آنها از انگیزه‌های بسیار موثر در شکل‌گیری معماری او در بخشی از دوره‌ی فعالیت حرفه‌ایش بوده است.

منابع:

کتابها:

امیر بانی مسعود. معماری معاصر ایران/ تهران:نشر هنر معماری قرن،چاپ پنجم(ویرایش دوم)،زمستان ۱۳۹۱

مجله:
مجید غمامی." کارهای سید هادی میر میران " مجله معمار، شماره 3، زمستان 1377.

 

[پیوند داخلی]
1_ اطلاعات دوره ها: 1357 - 1332 | تحولات اجتماعی دوران پهلوی دوم 1357-1332 [◄]

 

مدرسه فولادشهر اصفهان

این مدرسه به سفارش شرکت ملی ذوب آهن اصفهان، در سال ۱۳۵۰ توسط سید هادی میرمیران طراحی شد. این مدرسه در شهر فولادشهر از توابع شهرستان لنجان اصفهان ساخته شده است. سایت این بنا از شمال به نهر آب « سوکرا »، از شرق و جنوب به بافت مسکونی و از غرب به یک مدرسه محدود شده، دسترسی‌های متنوعی که برای بافت مسکونی، پیرامون این بنا لحاظ شده باعث می شود تا کاربران بدون تداخل مسیر حرکتی سواره و پیاده به بنا دسترسی داشته باشند. مساحت زمین ۱۲۰۰۰ متر مربع است که ساختمان با سطح اشغال حدودا ۵۰ درصدی در امتداد محور شمالی ـ جنوبی جانمایی شده است و زیربنایی معادل ۶۴۲۳ متر دارد.
کالبد این مجموعه از مکعب مستطیل‌های از جنس بتن نمایان و آجر است که نورگیرهایی بر فراز سقف آن‌ها قرار دارد و تعدادی از آن مکعب مستطیل‌ها، پیرامون فضاهایی با پلان مربع جا گرفته‌اند و از طریق راهروهای سرپوشیده به هم مرتبط هستند. ساختار کلی مدرسه از سه بلوک تشکیل شده که دوتا از آنها با ارتفاعی کم، هماهنگی خوبی با محیط اطراف به وجود آورده و سومی با ارتفاعی بلند و حجمی متفاوت از دوتای دیگر متمایز شده است.
عناصر فضایی این مجموعه در ساختاری خوشه‌ای در امتداد دو محور عمود بر هم سازماندهی شده‌اند. فضاهای آموزشی در دو بلوک و فضاهای کمک آموزشی در یک بلوک استقرار یافته‌اند.
در بلوک شرقی و جنوبی مجموعه که عمدتاً شامل فضاهای آموزشی هستند کلاسهایی با ظرفیت حدود ۵۰ نفر طراحی شده‌اند و دسترسی آنها از یک سرسرای اصلی با پلانی مستطیل شکل تامین می شود، در طراحی این کلاسها، تناسبات رعایت شده امکان برگزاری کلاس در فضای باز و نور کنترل شده، کیفیت فضایی مطلوبی را به وجود آورده است. در بلوک آخر که در سمت شمال غرب سایت جانمایی شده، سالن اجتماعات، مدیریت و بخشی از کارگاه‌ها جانمایی شده‌اند.
طراحی نامتقارن، پلان آزاد، توجه به عملکرد، سادگی رعایت شده در احجام، نماهای بدون تزیینات، استفاده از ترکیب شیشه، بتن و آجر و استفاده از ساختاری مدولار و حجم‌هایی خالص، پنجره‌های نواری با تاکید بر تناسبات افقی، شاخص ساختن عناصر حرکت عمودی ساختمان مانند پله و رمپ، همه، بیانگر تاثیر جنبش مدرن بر طراحی ساختمان می‌باشند.
نورگیرهای اجرا شده بر فراز سقف کلاس‌ها، پله‌ها و رمپ و کیفیت اجرای بتن نمایان درنماها از شاخص‌ترین جزییات و ظرافت‌های اجرایی در ساختمان هستند. طرح براساس شبکه مدولار 80/3 در 80/3 بوده که علاوه بر ایجاد تناسبات مشابه برای فضاها، امکان اجرای سریع بنا را مهیا ساخته است.
نماهای مجموعه بیان آزادانه‌ای از عملکرد ساختمان می باشند، نامتقارنند و فضاها و ترکیب کلی احجام تنها با چرخش و حرکت در اطراف ساختمان ها درک می‌شوند. بلوک بلند‌تر نمایی با ترکیب خطوط عمودی و افقی راست گوشه دارد و دو بلوک کوتاه‌تر با سطوح شیب‌دار سقف، خط آسمانی متمایز و نمایی پویا و متنوع از لحاظ بصری ایجاد کرده اند.

 

منابع:

کتابها:

- هادی میر میران، ایرج اعتصام، معماری معاصر ایران : 75 سال تجربه بناهای عمومی ( 1300 تا 1375 هجری شمسی )، تهران، شرکت طرح و نشر پیام سیما، 1388

مجله:

- مجید غمامی." کارهای سید هادی میر میران " مجله معمار، شماره 3، زمستان 1377.

برچسب ها
1357 - 1320
عمومی دولتی